De oorspronkelijke bevolking van de Canarische Eilanden was een volk van Berber afkomst dat de Canarische Eilanden bewoonde tot de verovering door het Koninkrijk Castilië tussen 1402 en 1496. Hoewel alle volkeren gemeenschappelijke roots hadden, had elk eiland zijn eigen wetten en gebruiken, wat vaak tot botsingen tussen de dorpen heeft geleid.
Naar schatting moeten de eerste kolonisten rond de 5e eeuw v. Chr. op de eilanden zijn aangekomen, waardoor de oorspronkelijke bevolking bijna 2000 jaar lang geïsoleerd op de archipel heeft geleefd en een eigen cultuur en levenswijze heeft ontwikkeld die was aangepast aan een ongerepte, door vulkanen gevormde omgeving.
De inheemse volkeren van de Canarische Eilanden
De oorspronkelijke bevolking van de Canarische Eilanden was het enige inheemse volk dat de regio Macaronesië bewoonde. De meesten van hen woonden in grotten, hoewel op Lanzarote en Gran Canaria overblijfselen van nederzettingen zijn gevonden, met een economie gebaseerd op jacht en veeteelt of, in sommige gevallen, landbouw. Autochtone dieren zoals geiten en schapen speelden een fundamentele rol in hun levensonderhoud, want naast kaas, boter en vlees voorzagen zij in huiden voor kleding en beenderen voor het vervaardigen van werktuigen. e oorspronkelijke bevolking van de Canarische Eilanden is een voorbeeld van ontwikkeling in een extreme habitat die tegenwoordig in detail kan worden bestudeerd dankzij de belangrijke archeologische erfenis en de vele sporen die bewaard zijn gebleven.
Sporen van een inheems verleden
Het archeologisch park Cenobio de Valerón op Gran Canaria bestaat uit een enorme gemeenschappelijke schuur die de oorspronkelijke bewoners van Gran Canaria gebruikten voor graanopslag. Het complex telt meer dan 300 silo's (grotten) die in het zachte rotsgesteente zijn uitgehouwen en op verschillende niveaus met elkaar verbonden zijn. U kunt op eigen gelegenheid dit prehistorisch bouwwerk bezoeken en u laten meevoeren door het cultureel erfgoed van het eiland, of u kunt een gids inhuren die u alle geheimen van dit bouwwerk uit de doeken doet.
Inheemse kunst
De Cueva Pintada is één van de belangrijkste archeologische vindplaatsen van de eilanden. De vindplaats bestaat uit een nederzetting rond een in de rots uitgehouwen grot. Om er te komen, moet men eerst een voetpad over de ruïnes van de oude nederzetting volgen, vanwaar u kunt zien hoe de oude woningen waren georganiseerd en verdeeld. Binnen in de grot kunt u de geometrische motieven bewonderen die de wanden sieren, een duidelijk voorbeeld van artistieke voorstellingen uit die tijd, die dankzij de glazen koepel over het hele gewelf tot in detail kunnen worden bestudeerd.
Mummies op de Canarische Eilanden
Evenals andere beschavingen pasten ook de oorspronkelijke bewoners van de Canarische Eilanden mummificatie toe als begrafenisritueel. Verschillende studies hebben aangetoond dat hun techniek en hun graad van perfectie een niveau bereikten vergelijkbaar met dat van de Egyptische cultuur. Hoewel dit ritueel alleen gebruikelijk was bij de oorspronkelijke bewoners van Tenerife (Guanches) en Gran Canaria (Canariërs), worden mummies tegenwoordig beschouwd als het belangrijkste overblijfsel van de inheemse cultuur.
Om ze van dichtbij te bekijken kunt u een bezoek brengen aan het Museo de la Naturaleza y el Hombre de Tenerife (Museo Arqueológico), waar wel 140 gebalsemde overblijfselen en 12 complete mummies worden bewaard, waaronder de oudste van de eilanden, meer dan 17 eeuwen oud.
Een cultuur die volop aanwezig is
Hoewel de inheemse aanwezigheid op de eilanden na de Spaanse verovering in de 15e eeuw afnam, hebben de verschillende onderzoeken en het huidige culturele bewustzijn ertoe bijgedragen dat de inheemse cultuur op alle eilanden nog steeds in ruime mate aanwezig is. Zo vinden we in La Palma (Benahoarites) het archeologische park van Cueva de Belmaco, met verschillende vindplaatsen. Ook El Julan op El Hierro (land van bimbaches), het Archeologisch Museum van La Gomera (gomerieten), het Canarisch Museum van Gran Canaria (Canariërs)) en overblijfselen op Lanzarote en Fuerteventura (majos) vormen een uitgebreid erfgoed dat u nader brengt tot het verste verleden van de Canarische Eilanden.
