Las Vegas

Het buurtschap Las Vegas was de eerste nederzetting na de verovering van de eilanden in de gemeente Granadilla. Nog steeds heeft het een landelijk tintje en goede voorbeelden van traditionele architectuur. We vertrekken van de kerk van Nuestra Señora de la Encarnación, waarvan de klok niet in het gebouw hangt, maar in een pijnboom die op het plein staat.

Net nadat we aan de beklimming begonnen zijn, stoten we op een interessante etnografische plaats, gevormd door een waterreservoir uitgehouwen in tuf rechts en een kleine wasplaats links, ook op de rots. Iets hoger in deze kuil bij de uitgang van het buurtschap een oven gemaakt van hetzelfde materiaal.

De naam van deze buurtschap komt van de teeltmethode van dit hellende gebied met waterschaarste en weinig kwalitatieve bodems. Kleine beddingen zoeken en daar de waterstroom te onderbreken en deze op te vangen met modder en zo ruimtes te creëren om te zaaien. Dit zijn de zogenaamde "vegas", die verschijnen rondom deze bergrug. Op de heuvel is ook een typische voor het zuiden van het eiland uitgehouwen watertank.

Over de lengte van deze route kruisen we een groot aantal waterleidingen. Hier kruisen we het zuidkanaal, dat open is en het stroomt door dit bijna onbewoonde gebied. Het is één van de belangrijkste kanalen van het eiland, dat het water van hooggelegen galerijen verplaatst, om het middels zwaartekracht later over de diverse gebieden te verdelen. Verder op het pad, terwijl we de Lomo Seco beklimmen, ligt aan de rechterkant een in witte tuf uitgehouwen greppel, die water naar de boerderijen uit de omgeving vervoerde.

Dit is onze tweede kruising met de Barranco Seco, die ondanks haar naam (seco betekent droog) één van de meest belangrijke botanische plaatsen van de route in haar bedding toont. We wandelen de hele tijd door laaggelegen delen van het pijnwoud, terwijl het meest interessante de ondergroei is met zonneroosjes, Teide-brem en vooral in deze ravijn een grote vertegenwoordiging van tajinastes.

De molenton van het water van Las Vegas is in aanvaardbare staat van conservering behouden, hoewel we de werking ervan in dienen te beelden, omdat de waterleiding en het molenwerk verdwenen zijn. Deze molen benutte het water dat van de bergtop kwam om graan te malen, en het water stroomde verder om de velden te besproeien zonder het water te verkwisten.

Terwijl we naar een nieuwe bedding afdalen, is er langs het pad een klein gat dat toegang geeft tot de lavatunnel, welke op het eiland heel gewoon zijn en ontstaan zijn als gevolg van de lavastromen waarvan de bovenste lagen afkoelen, terwijl de lava binnenin blijft stromen totdat dit stopt en deze vulkanische grotten overblijven. Stop alsjeblieft om erin te kijken, maar ga er niet in. Voor het betreden ervan is een speciale uitrusting nodig en professionele begeleiding.

Kunstmatig grotten uithollen, vaak door natuurlijke openingen te benutten, heeft men van de oorspronkelijke inwoners geërfd. Vooral in gebieden zoals deze van Las vegas met tufsteen dat eenvoudig te bewerken is. Aan de rand van het pad zien we een aantal van dit soort woningen. In het zuiden van het eiland was dit heel gewoon.

Dit houten kanaal dat aan het ravijn ligt, is een voorbeeld van de oude waterkanalen. Een houten kanaal, waarschijnlijk van grenen, dat op stenen stut, steekt het kleine ravijn over. Ongetwijfeld is er een moderne leiding ingelegd voor het behoud van dit soort constructies die heel vroeger heel gewoon waren voordat er leidingen van cement en plastic kwamen.